 Happy Creatives | Season 1 | Episode 4 | Hans Teeuwen (Cabaretier) Weet je wat leuk is? Met Hans Teeuwen praten over creativiteit. Omdat hij erop zit. Hij verdient er zijn boterham mee. Soms zelfs wel twee boterhammen. Toen ik nog wekelijks in Amsterdam werkte, zat ik een soms met Hans Teeuwen op een terras of op een bank bij hem thuis of bij de ingang van De Balie en dan ging het wel eens over creativiteit en dingen verzinnen en maken. Vind ik mooi. Van Hans kan ik heel veel leren als het gaat om creativiteit en jij misschien ook wel. Dus heb ik hem gevraagd of ik hem mocht interviewen en hieronder lees je het resultaat. “Je hebt dat tweede puzzelstukje nodig om het kloppend te krijgen.” Dat knagende gevoel “Creëren is altijd pijnlijk. Ja toch?”, begint de cabaretier. “Dat geknaag in je binnenste dat nog geen concreet idee is, zo’n onbevredigend gevoel. En forceren lukt niet. Het is een kwestie van wachten. Als ik nog niet weet wat het idee wordt, moet ik mijn hoofd ordenen en wachten. Ik word wel steeds beter in het creëren van de juiste omstandigheden waarin ideeën makkelijker ontstaan. Een goed idee ontstaat vaak als je dagen of weken zit te knagen op een half idee en er dan plotseling een tweede idee bij vindt. Je hebt dat tweede puzzelstukje nodig om het kloppend te krijgen. Ook al realiseer je je soms niet eens dat je überhaupt met een puzzel bezig was.” Good things happen to those who wait “Vroeger dacht ik dat ik lui was, vooral omdat veel mensen regelmatig tegen mij zeiden dat ik lui was”, gaat Hans verder. “Nu besef ik dat ik in mijn hoofd al die tijd met een half idee aan het puzzelen was. Ik ben in zo’n periode ook echt moe, voel me onbevredigd en vind mezelf wel eens een luie flapdrol, maar dan ineens valt de missing link op z’n plek. Alle emoties, indrukken en gedachten van de periode ervoor zijn dan uiteindelijk toch geordend in mijn hoofd en dan klopt het dus. Blijk ik al die tijd met een idee te hebben gestoeid. Ik was dus niet lui, ik was aan het werk. Ik heb wel echt moet leren vertrouwen op het gezegde ‘good things happen to those who wait’.” “Een goed idee ontstaat vaak als je dagen of weken zit te knagen op een half idee en er dan plotseling een tweede idee bij vindt.” Eén element “Je weet dat iets een goed idee is, als er gelijk meer ideeën uit voort vloeien. Dan krijg ik ook gelijk volop energie. Een goed idee werkt als een katalysator. Soms heb ik pas twintig minuten klaar van een show, maar omdat die twintig minuten allemaal nieuwe ideeën laten borrelen, heb ik er toch het volste vertrouwen in dat er een hele show uitvloeit. Hoe mijn hersens werken, is dat ik een normale situatie kan pakken en door één element weg te laten of juist toe te voegen die normale situatie kan veranderen in iets krankzinnigs, dat toch nog steeds herkenbaar is. Dat is de kracht van absurdisme: er is geen logica, maar toch wordt er gerefereerd aan iets dat in je zit.” Tegen de begrenzing duwen Hans is jazz-fan en ook jazz-zanger. Een normale situatie krankzinnig maar nog steeds herkenbaar maken, is dat ook wat hij vindt in de jazz? “Ja, weet ik veel, geen idee. Dat je binnen de begrenzing van een thema gaat duwen tegen die begrenzing, bedoel je? Misschien wel. Je moet ook niet door die begrenzing heen willen, want dan wordt het een soort totaal losgeslagen free jazz. Het is wel grappig dat het in bijvoorbeeld de filmwereld ook zo werkt. Creatieve mensen en filmproducenten hebben elkaar nodig. Creatieve mensen moeten de originaliteit vinden. Filmproducenten moeten de structuur bewaken. En het budget. Die balans tussen creativiteit en structuur is nodig voor evenwicht, om tot een goed resultaat te komen.” “Er is een lach, of er is geen lach. Klaar.” Het mooie aan humor Mijn vraag is dan op welke manier Hans begrenzing aanbrengt waar hij tegenaan kan duwen. “Ik heb toch wel de neiging om mijn ideeën tegen een live publiek aan te houden. Ik wil het laten horen aan het publiek en horen hoe ze reageren. Ik zoek het publiek ook altijd op, maak het altijd interactief. Applaus is de bevestiging dat ik op de goede weg zit. De interactie met het publiek helpt mij ook weer verder. Zo kan een try-out van veertig minuten na vijf optredens ineens anderhalf uur zijn. Het mooie aan humor is dat de feedback heel direct en eerlijk is. Er is een lach, of er is geen lach, klaar. Dat werkt voor mij makkelijker dan in mijn eentje achter een schrijftafel, in ieder geval. Geef mij maar een publiek.” Er zijn zoveel creatieve mensen op deze planeet. Misschien wel meer dan zeven miljard. Elke vrijdag (misschien binnenkort donderdag) plaats ik hier een interview met iemand die ik tof vind qua creativiteit. Dat noem ik Happy Creatives, omdat deze mensen allemaal gemeen hebben dat ze anderen blij maken.
Vorige edities van Happy Creatives:
Dit interview verscheen eerder op mijn LinkedIn-pagina. Comments are closed.
|
BlogAls ik ideeën heb, waar dan ook over, schrijf ik het hier op. Archief
September 2019
Tags |
RSS Feed